Στις ατομικές συνεδρίες το παιδί αρχικά αξιολογείται μέσα από επιστημονικά ψυχομετρικά τεστ και άτυπες αξιολογήσεις. Στη συνέχεια το παιδί ενθαρρύνεται να εκφράσει και να επεξεργαστεί κεντρικά θέματα που το απασχολούν μέσα από το λόγο ή τη χρήση συμβολικών μέσων, όπως το παιχνίδι, το παραμύθι, η ζωγραφική, η πλαστελίνη και άλλα. Σημαντικό στοιχείο της διαδικασίας είναι η εδραίωση μιας σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του παιδιού και του θεραπευτή, ενώ είναι απαραίτητη η συνεργασία με τους γονείς, όπου μπορούν να λαμβάνουν και εκείνοι συμβουλευτική υποστήριξη και ψυχοεκπαίδευση.
Συχνοί θεραπευτικοί στόχοι είναι η αναγνώριση, έκφραση και ρύθμιση του συναισθήματος, η επεξεργασία του τραύματος, η κατάκτηση αναπτυξιακών φάσεων, η σύνδεση με τον εαυτό και τους άλλους και η ενίσχυση της αυτορρύθμισης, της ενσυναίσθησης, της αυτοεκτίμησης.
Στις συνεδρίες τα παιδιά καλλιεεργούν εκείνες τις δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την αναγνώριση και διαχείριση του συναισθήματος, την επίτευξη των στόχων, την καλλιέργεια ενσυναίσθησης, τη δημιουργία και διατήρηση θετικών σχέσεων, τη λήψη υπεύθυνων αποφάσεων, τη διαχείρηση του θυμού και του άγχους, την τροποποίηση της επιθετικής συμπεριφοράς στο σχολικό και οικογενειακό πλαίσιο.
Η ανάπτυξη των κατάλληλων δεξιοτήτων (κοινωνικές δεξιότητες και κατάλληλη συναισθηματική έκφραση) είναι απαραίτητη για κάθε παιδί, τόσο για την αναπτυξιακή - ακαδημαϊκή του πορεία όσο και για την κοινωνικοποίηση του. Επιπλέον όταν αυτές οι δεξιότητες κατακτώνται νωρίς, μπορεί να λειτουργήσουν προκλητικά και να μειώσουν τον κίνδυνο για την εκδήλωση αποκλινουσών συμπεριφορών στη μετέπειτα ζωή (βίαιη συμπεριφορά, bullying, χρήση ουσιών κλπ).